Ακολούθως είπε ότι ο Ροντρίγκεζ ήταν ο «αδελφός της» και η τότε σύζυγός του, παραγωγός Ελίζαμπεθ Αβελάν η «καλύτερη φίλη της» κι έτσι συμφώνησε να κάνει τη σκηνή σε κλειστό σετ με παρόντες μόνο τέσσερα άτομα. «Έτσι, όταν ήταν να αρχίσουμε τα γυρίσματα, άρχισα να κλαίω» είπε και πρόσθεσε ότι έλεγε στους άλλους τρεις: «Δεν ξέρω αν μπορώ να το κάνω. Φοβάμαι». «Ένα από τα πράγματα που φοβόμουν ήταν ο Αντόνιο, ήταν απόλυτα κύριος και τόσο καλός και ήμασταν πολύ καλοί φίλοι, αλλά ήταν πολύ ελεύθερος. Δεν φοβόταν, για αυτόν δεν ήταν τίποτα. Άρχισα να κλαίω και σκεφτόμουν: “Θεέ μου. Αισθάνομαι απαίσια”. Και ένιωθα τέτοια ντροπή που έκλαιγα». Η Χάγιεκ κατέστησε σαφές αρκετές φορές ότι ο Ροντρίγκεζ και ο Μπαντέρας «ήταν καταπληκτικοί» και ότι ο Ροντρίγκεζ «δεν με πίεσε ποτέ», αλλά παρόλα αυτά, η στιγμή ήταν πολύ τραυματική και την θυμάται έντονα.
Λίγα λόγια για την Σάλμα Χάγιεκ
Η Χάγιεκ γεννήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου του 1966 στο Μεξικό. Κόρη ενός Λιβανέζου πατέρα και μιας Ισπανίδας μητέρας, καθιερώθηκε ως η πρώτη Μεξικανή ηθοποιός που έγινε αναγνωρίσιμη στα κινηματογραφικά στούντιο του Χόλυγουντ, έπειτα από την Ντολόρες Ντελ Ρίο. Στα πρώτα της βήματα στην υποκριτική, εξελίχθηκε ως αναγνωρίσιμη ηθοποιός σαπουνόπερας στο Μεξικό, ενώ λίγα χρόνια αργότερα, αποφάσισε να μεταβεί στο Λος Άντζελες. Εκεί την ανακαλύπτει ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ και κερδίζει τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην ταινία Desperado. Η επιτυχία της ταινίας την βοήθησε ώστε να καθιερωθεί στον χώρο. Η μέγιστη διάκρισή της, ήταν η υποψηφιότητά της για το βραβείο Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου στην ταινία Φρίντα το 2002. Τον Ιανουάριο του 2012, τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Νικολά Σαρκοζί με το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής, σε ειδική εκδήλωση μαζί τον σύζυγό της Φρανσουά Πινό, με το οποίο σήμερα έχει μια κόρη.